Korkunun süreci

    
       Bugün daha iyiyim daha güçlü hissediyorum yavrum bugünde benimle sadece bana ait.Benim korkum ona da mı geçti acaba oda dünyayı görmekten korkuyor galiba.Onun için dua ediyorum dünyanın bütün güzellikleri onu bulsun,galiba annelik duyguları beni de buldu.Kırk yıl düşünsem bir anne olabileceğim aklıma gelmezdi.Annelerin hakkı gerçekten ödenmezmiş bir hamilelik bile kolay iş değil.Hamilelik düşünenlere tavsiyem kolay yada zor geçmesi neyse de insanı bambaşka bir hale sokuyor.Çoğu zaman kendinizi tanıyamıyorsunuz.Duygusallığın dibine vuruyorsunuz. Anne olarak ben nasıl biri olacağımı düşünüp duruyorsunuz.
      Dünkü korkum sadece doğum ağrı acıları değil.
 Belirsizlik ve bilinmezlik korkusu bizim en büyük düşmanımız.Yaşanmadan korkularımız beynimizde büyüyor büyüyor ve gün geçtikçe korkak içine kapanan varlıklar oluyoruz cesaretimiz kırılıyor.Ben ki doğumu beynimde o kadar çok yaşadım ki eminim gerçeği hayallerimdekin den kat kat kolay geçecek.İnsan her zaman en kötüsünü düşünüyor nedendir bilmem.
      Kızımın doğumunu yaptıracak dr.bu hafta izinliydi, kızımda dr.bekliyor ben gibi.